-
8 foto's
-
8 foto's
-
8 foto's
-
8 foto's
-
8 foto's
-
8 foto's
-
8 foto's
-
8 foto's
Een gemeenschap hoopt door hun menselijkheid te maskeren, ook hun sterfelijkheid te ontlopen.
Passie en verbondenheid slaan die code aan diggelen.
Twee zoeken elkaar op in een sfeer van intimiteit en kwetsbaarheid.
Een "balzaal" wordt in sneltempo omgetoverd tot een "rechtzaal".
Alle acteurs blijven als getuigen op de scène aanwezig en dwingen de onschuld (?) zich te rechtvaardigen.
credits
Scenario en Regie: Marc Bryssinck
Muziek: Brick De Bois
Dekor en maskers: Diane Van Hool
Fotografie: Yasmine Janssens
Cast:
13 spelers van Theater Stap
Frank Van Calster (didgeridoo)
in de pers
Toon Horsten - De Morgen - november 1994
1994
"'Bal Masqué' is een vurig pleidooi voor onmodieuze begrippen als geborgenheid, tederheid en eerlijkheid. In een maatschappij waarin iedereen zich verbergt achter maskers van afstandelijkheid en desinteresse, betonen twee mensen openlijk hun liefde voor elkaar.
De twee belanden in een kafkaesk toneeltje, met een rechter die worstelt met zijn pruik, giechelende klerken en ambtenaren die hun afkeuring niet onder stoelen of banken steken.
Nadat de zondvloed vrij letterlijk alle maskers heeft afgerukt, de mensen hun waardigheid terugvinden en zich noodgedwongen door omstandigheden tot mekaar moeten wenden, vindt een grote verbroedering plaats. Terwijl de handdoek wordt doorgegeven en de mensen mekaar droogwrijven schalt 'Somewhere' uit de luidsprekers: "Somewhere, someday, we'll find a new way of living, we'll find a new way of forgiving."
Bal Masqué is zowel visueel, scenografisch als inhoudelijk een geslaagde voorstelling. De monotone en bezwerende muziek uitgevoerd op didgeridoo zet het geheel kracht bij."