newsletter-logo
newsletter-close

Tango 1992

  • previous production
  • next production

Na Antigone verder op de ingeslagen weg; van ensemblespel naar individueel acteurswerk, van esthetisering naar harde emotie, van vrijblijvende collage naar iets te vertellen hebben en dat ook doen. Klinkend en botsend.

Een voorstelling waarin de humor en de live-gespeelde tango-muziek centraal staan.

"Ik word apotheker" "kamion rijden"

"soldaat, en alle Duitsen kapot" "zangeres"

"verpleegster" "trouwen en kinnekes kopen".

Onvervulbare verlangens waar je met een grote boog om heen loopt.

Tot je merkt dat je d'r zelf ook mee zit.

Dat je het 'nu' kwijt speelt in verlangen naar later en beter.


Tango vertrekt van het 'nu' en van 'later' maar gaat er in door. Zo wordt de werkelijkheid absurd en het verlangen grotesk, het spel wordt theater.

Een voorstelling over verlangens die doorslaan en wensen die dromen worden. De werkelijkheid wordt absurd en grotesk, maar je herkent ze.

Een begrafenis loopt uit de hand, een verhaal ontspoort, dromen nemen over. Tango's, speciaal voor deze voorstelling gecomponeerd, worden live uitgevoerd.

tijdlijn

We speelden voorstellingen in Vlaanderen en ondermeer in Berlijn.

Tango werd door Frans Buyens bewerkt tot een langspeelfilm "tango tango". Opnames in mei, juni 1993 en première in januari '94.

In 1995 werd deze productie hernomen als "Tango '95" met een uigebreide cast. Tango speelde in Vlaanderen en in Nederland, Duitsland en Slowakije.

credits

Regie: Erik Wouters

Concept: Erik Wouters, Marc Bryssinck, Flor Verschueren

Decor: Erik Wouters en Geert Hautekiet

Muziek: Flor Verschueren en Marleen Schampaerts

Licht: Paul Kox

Kostuums: Ann Huybens

Scenografie: Geert Hautekiet

Fotografie: Bert De Deken

Cast:

Liesbeth Bertels

Luc De Jongh

Erik Dekeyser

Martine Derey

Agnes Fleerackers

Kris Hufkens

Luc Neefs

Erna Roefs

Nancy Schellekens

Bert van Elst

Nadine van Miert

Rik van Raak

Kristien Van Roy

Flor Verschueren (klavier)

Marleen Schampaert (klavier)

in de pers

GvA 03/92 1992

"Erik Wouters grijpt de doodsthematiek aan om ambivalente gevoelens los te weken. Aan inlevingsvermogen ontbreekt het de spelers allerminst, want zij worden in de gelegenheid gesteld eens ferm uit de bol te gaan en hun wensdromen, ten minste op het podium, voor werkelijk te nemen."

GvA 03/92 1992

"Huiscomponist Flor Verschueren componeerde voor twee piano's nieuwe tangomuziek. Die is samen met de uitgekiende belichting, sterk sfeerbepalend. Bovenal is "tango" een kleurrijke voorstelling vol onverwachte wendingen, waarin niet rechtlijnig, maar verbeeldingrijk wordt gedacht.

De Morgen 02/92 1992

"Soms krijg je, ook al door de tangomuziek waarop de hele voorstelling drijft, de indruk dat een vorm van Latijns-Amerikaans surrealisme niet ver weg is. Een lijk verdwijnt uit de kist; op een ander moment gaat de kist open en komt een bruid in het wit eruit te voorschijn. In bij momenten erg mooie beelden trekt een stoet van verlangens voorbij."