newsletter-logo
newsletter-close

Alice klein klein beesteke 2012

  • previous production
  • next production

Het is lang geleden
een eeuwigheid
als in een droom
van oneindigheid

Alice loopt en roept
en valt en springt
Er zijn te weinig letters
om te zeggen wat ze voelt

Het lichaam schreeuwt, Alice
laat los, Alice
De wereld is zot genoeg
Slaap is niet langer nodig
Tijd kan je niet bevriezen

Kleine lieve Alice

 

Alice is een visuele tocht in het hoofd van een meisje, gedragen door stemmen en geluid. Dit wonderlijke avontuur is een bewerking van de klassieker van Lewis Caroll, Alice's Adventures in Wonderland, die voor de eerste keer verteld werd in 1862, zo'n 150 jaar geleden.

tijdlijn

Alice ging in première in april 2012 met een set van 5 voorstellingen in Turnhout. In 2013 werd de voorstelling hernomen in februari met een set van 4 voorstellingen.

credits

Regie / bewerking: Bart Van Gyseghem

Muziek: Piet Slangen

Kostuums: Katrien Van Bael

Cast:

Alice: Els Laenen, Liesbeth De Hertogh, Leen Teunkens

Konijn: Sam Willems

Hoedenmaker: Jana De Kockere

Koningin: Rani Janssen

Tweeling: Maartje Smits & Tis Daneels

Vier stemmen: Bo Verberck, Mirte Broeckx, Mathilde Van der Veken, Fréderique van Hout

 

in de pers

Alice in de wonderwereld van Theater Stap

Theatermaggezien 2012

De duistere scène komt plots tot leven en de drie Alices, gespeeld door drie actrices van Theater Stap, belanden in een andere wereld. Met spetterend vuur verschijnen achter de houten pilaren de figuren uit het wonderland van Alice: de hoedenmaker, de koningin, de tweeling, het konijn. Zij worden vertolkt door de jonge Kaaimannen/vrouwen. Zij zijn nu de niet-normalen, de vreemden die de drie meisjes verleiden, lokken, misleiden met beesteke beesteke, kom. Zij zijn ook de drinkebroers, de klaplopers, de schunnigen, de brutalen, de jaloersen. En de drie Alices geraken niet uit deze – voor hen tegenovergestelde - wereld, waarin ze gezogen zijn. Ze kunnen niet ontsnappen aan de kolkende emoties, de ontembare jeugdigheid van de wonderlandfiguren.

Regisseur Bart Van Gyseghem heeft met deze jonge mensen een aantrekkelijk heftige enscenering gemaakt van de wereld in het konijnenhol, met de soundscape, de belichting, de repetitieve sirenenzangen, de contrasten tussen de Stapmensen en de Kaaimannen/vrouwen. Na Geen wonder dat ik ween is dit ook een rake productie in zijn beelden, zijn tableaux vivants, zijn fysieke taal.

(Tuur Devens)