newsletter-logo
newsletter-close

nieuwsbrief

Theater Stap!

Woyzeck 2001

  • previous production
  • next production

Een goede moord.  Een echte moord.  Zo mooi als je maar kunt wensen.We hebben in geen tijden er zo een gehad. 

(fragment uit "Woyzeck")

 

Woyzeck, een simpele, ietwat labiele soldaat wordt gesard en vernederd door zijn omgeving vanwege zijn excentriciteit.  Wanneer zijn vrouw Marie aanpapt met een tamboer-majoor, slaan zijn stoppen door.  Hij vermoordt haar in een vlaag van waanzin.  Neen, wij zijn niet waanzinnig, en over Woyzeck spreken wij ons niet uit.  De figuur van Woyzeck die gepakt wordt door de snelheid en de arrogantie van onze maatschappij is voor ons herkenbaar.  Net als Woyzeck worden ook wij soms opzijgeschoven of brutaalweg omvergereden.  We schuwen echter geen klassiekers: de mentaal gehandicapte acteurs geven juist een ander ritme, een andere muzikaliteit aan deze stukken.Theater Stap vindt met deze productie aansluiting bij de concertante theatervoorstellingen die de laatste tijd furore maken.  "Het is Büchner zelf die ons op deze muzikale rails zet.", aldus regisseur Marc Bryssinck.

WE GAAN IN UW HOOFD ZITTEN EN GE ZIJT ERBIJ.

tijdlijn

"Woyzeck" ging in première in maart 2001. We speelden 14 voorstellingen in Vlaanderen en een laatste in Den Haag.

 

 

credits

Auteur: Büchner

Regie: Marc Bryssinck

Licht: Harry Cole

Kostuums: Anne Marthe Zomer

Scenografie: Johan Daenen

Fotografie: Koen Broos

Cast:

Luc Loots: Woyzeck

Kathleen Frison: Marie

Jan Goris: Tamboer-majoor

Gert Wellens: dokter/tamboer

Els van Gils: Andres

Nadine Van Miert: Medium/waterpercussie

Nancy Schellekens (percussie)

Cathérine Springuel (keyboard - verpleegster)

Rik van Raak (krachtpatser)

Kristien Van Roy (slangemens)

Martine Derey (bruiteur)

Agnes Fleerackers (dame met de hond)

Ann Dockx (equilibrist)

Kris Hufkens (tamboer - dokter grijzenbaard)

Erna Roef (slangemens)

Marc Wagemans (tamboer - harmonica)

Heidi Hendricks (buurvrouw - percussie)

 

 

in de pers

De Morgen 04/01 2001

"'Woyzeck' wordt in de eerste plaats getoonzet door geluiden. Met eenvoudige middelen weten de Stap-acteurs op gepaste momenten de juiste muzikale stemming te creëren. Bryssinck schuwt duidelijk de dubbelzinnige weerhaakjes niet in zijn sfeervolle benadering van 'Woyzeck'. Feit is dat deze 'Woyzeck' tot nadenken stemt."

GvA 04/01 2001

"Met mentaal gehandicapten een klassieker als 'Woyzeck' programmeren, dat is de lat hoog leggen. Stap speelt met taboes. Seks, geweld en perversiteit op het podium dus. Op de tonen van 'I love a man in a uniform' gaan de vier tamboeren uit de kleren. Vier actrices draaien giechelend rond hun lijf. Op het einde van het stuk keert het hele dorp zich tegen Woyzeck. De uitgestotenen die zelf gaan uitstoten. Confronterend."

De Standaard 03/01 2001

"Muziek speelt een belangrijke rol. Als instrument om de interne mallemolen van Woyzeck aan te geven. Acteur Luc Loots tovert met zijn voeten samples uit een tegelvloer op het podium. In combinatie met het spel krijg je zo niet alleen een geloofwaardige, maar ook een schrijnende Woyzeck te zien. Onvergetelijk is de striptease van vier stap-acteurs. Op dat moment speelt Bryssinck met een paar hardnekkige taboes: Seks, geweld, perversiteit. Door deze onderwerpen aan te snijden, maakt Bryssinck van zijn spelers mensen als u en ik. Als diezelfde spelers wat later Woyzeck meedogenloos vernederen, wordt Woyzeck een harde noot om te kraken."