newsletter-logo
newsletter-close

Puur/Ik Lief 2003

  • previous production
  • next production

"Ik vind water heel stil, omdat het blauw is. Lucht is lucht. Soms praat ik tegen lucht, maar die antwoordt niet." 

 

De poëzie van deze woorden uit de documentaire 'Ik Lief' inspireerde regisseur Lies Van Assche : een romantisch portret van Cathérine Springuel, een actrice met het syndroom van Down. Een voorstelling rond de zuivere en pure communicatie van mensen met een mentale handicap.

PUUR/IK LIEF is een intimistische collagevoorstelling met film, poëzie, foto's en muziek.Twee acteurs spelen in op het poëtische karakter van de documentaire 'IK LIEF' en brengen aan aantal 'liefdesgedichten' van verschillende verstandelijk gehandicapten.

De directe, zuivere stijl die deze dichters hanteren en die hun behoefte om te communiceren blootlegt, maakt dat ze hun liefdesbeleving vertalen met een ontwapenende puurheid.

tijdlijn

Puur/Ik Lief werd gemaakt voor Theater aan Zee en ging daar in première op 1 augustus 2003. We speelden er 6 voorstellingen en gingen daarna voor 3 voorstellingen naar Amsterdam. Eind 2004 bereidden we een herneming voor en deden 1 try-out. Vanaf februari tot april 2005 reisde deze voorstelling door Vlaanderen met 14 voorstellingen.

credits

Van en met:
Lies Van Assche (regie)
Nico Sturm (acteur)
Grietje Boels (actrice)
Ronny Mosuse (muziek)
Rik Suijs en Davy Deschepper (video en techniek)
Elisabeth Broekaert (fotografie)


Met dank aan: Theater aan Zee, Het Gematigd Zeeklimaat , Alain Delmotte van 'De regenboog', Stichting AGO, DitoDito, alle dichters die meewerkten aan het project, en vele anderen...

in de pers

Elke Van Campenhout - De Standaard 04/08/03 2003

"De valkuilen van de liefde zijn zelden zo open en bloot voor de camera tentoongesteld. En toch behoudt de film zijn poëtisch karakter."

Wouter Hillaert in De Morgen - 04/08/03 2003

"Het minimale spel van Nico Sturm en Griet Boels sluit gewoon mooi aan bij de spontane en intieme sfeer van de film en de directe eenvoud van de liefdesteksten. En dat is een verdienste. Niet de geschoolde acteurs van buitenaf, wel de woorden op zich spelen de hoofdrol. Ze liggen uitgespreid over de speelvloer of komen ongekauwd de zaal in stuiteren. Soms zacht en voorzichtig, soms erg direct: "Ik droom van een meisje. Om in bed mee te vrijen." Dit soort van onbemiddelde associaties maken Puur/Ik lief op sommige momenten ook echt raakbaar. De titel wordt bijvoorbeeld heel tastbaar wanneer Cathérine aan het eind van de reportage Sandra Kim's ballade 'Diep in mijn hart' overbekt. Diep in jezelf smelt er dan ook iets."