Een gemeenschap hoopt door hun menselijkheid te maskeren, ook hun sterfelijkheid te ontlopen.
Passie en verbondenheid slaan die code aan diggelen.
Twee zoeken elkaar op in een sfeer van intimiteit en kwetsbaarheid.
Een "balzaal" wordt in sneltempo omgetoverd tot een "rechtszaal".
Alle acteurs blijven als getuigen op de scène aanwezig en dwingen de onschuld (?) zich te rechtvaardigen.
Scenario en Regie: Marc Bryssinck
Muziek: Brick De Bois
Dekor en maskers: Diane Van Hool
Fotografie: Yasmine Janssens
Cast:
Liesbeth Bertels, Luc De Jongh, Martine Derey, Ann Dockx, Agnes Fleerackers, Jan Geudens, Kris Hufkens, Luc Loots, Cathérine Springuel, Bert Van Elst, Rik Van Raak, Kristien Van Roy, Marc Wagemans
Frank Van Calster (didgeridoo)
Bal Masqué speelde voor de eerste keer in oktober 1994 in De Warande te Turnhout. Er volgden nog 10 voorstellingen in Vlaanderen en het werd afgesloten in april 1995 te Leopoldsburg.
'Bal Masqué' is een vurig pleidooi voor onmodieuze begrippen als geborgenheid, tederheid en eerlijkheid. In een maatschappij waarin iedereen zich verbergt achter maskers van afstandelijkheid en desinteresse, betonen twee mensen openlijk hun liefde voor elkaar. De twee belanden in een kafkaesk toneeltje, met een rechter die worstelt met zijn pruik, giechelende klerken en ambtenaren die hun afkeuring niet onder stoelen of banken steken. Nadat de zondvloed vrij letterlijk alle maskers heeft afgerukt, de mensen hun waardigheid terugvinden en zich noodgedwongen door omstandigheden tot mekaar moeten wenden, vindt een grote verbroedering plaats. Terwijl de handdoek wordt doorgegeven en de mensen mekaar droogwrijven schalt 'Somewhere' uit de luidsprekers: "Somewhere, someday, we'll find a new way of living, we'll find a new way of forgiving." Bal Masqué is zowel visueel, scenografisch als inhoudelijk een geslaagde voorstelling. De monotone en bezwerende muziek uitgevoerd op didgeridoo zet het geheel kracht bij.
