In een gesloten gemeenschap leven zes personages naast elkaar. Machinaal werken ze zich door de dagelijkse routine. Persoonlijke passies leiden een verborgen leven in het duister van de nacht.
Tot er een engel aankomt voor een rustige vakantie. Meer is er niet nodig om de heersende orde te verstoren. Het gedrag of louter de verschijning van de nonchalante engel maakt komaf met de regelmaat van vroeger.
Voor sommigen had ze eerder mogen komen; voor anderen was ze beter helemaal weggebleven.
De engel zelf geeft geen krimp en loopt door alsof ze de tekens niet heeft gezien.
Eind 1997 ging de voorstelling in première. Ze werd hernomen in 1998 en 1999. We speelden 21 voorstellingen in Vlaanderen voor 2.191 toeschouwers.
Concept en regie: An Verbelen
Kostuums en scenografie: Anita Evenepoel
Licht: Harry Cole
Muziek: Marc Bryssinck
Fotografie: Thomas Thijs
Cast:
Gert Wellens
Marc Wagemans
Liesbeth Bertels
Els Van Gils
Ann Dockx
"De titel alleen al wekt nieuwsgierigheid op, een verwachting die wordt ingelost. Ook deze keer zijn de visuele beelden mooi opgezet en uitgelicht, maar in het spel gaan de acteurs er met de gepaste Schwung tegen aan. Het zijn de bewegingen die de verhaallijn stuwen.De bewegingen zijn genoeg gevarieerd en mooi gedoseerd opdat de voorstelling blijft fascineren en uitdagen."
"Machinaal schuifelen bij aanvang zes geheel in zwart plastic gehulde wezens over het podium. Ze staan wat wazig in de wereld tot een engel daarin verandering komt brengen. De boodschap die hij in zijn vleugels draagt: humor Dat de acteurs met zoveel spelplezier hun aandeel ter harte nemen kan je alleen op hun rekening schrijven."
