Zeven personages komen aan in hun nieuwe huis. De deur. Een linoleumvloer, een ijskast. Een tafel met zes stoelen. En een kraan. Ze hebben van de mensen een tasje gekregen. Zeven personages komen aan in hun nieuwe huis met een plastic tasje in de hand. Wat nu?
In de voorstelling wordt de uit de biologie afkomstige Lorenz-reactie onderzocht. Dieren die zich ontheemd voelen en bedreigd worden, vertonen vaak tegen-natuurlijke reflexen. Zo kan het voorkomen dat een vogel, die niet weet waar hij is en ziet dat hij beslopen wordt door een kat, plotseling zijn veren begint te poetsen. De kat springt. Bijt. De vogel is dood.
Een voorstelling over mensen die verdwalen en blijven staan tot ze gevonden worden. Over mensen die hun haren gaan borstelen als het plafond naar beneden komt en aan een nieuw boek beginnen als ze niet meer weten wie ze zijn.
De woorden en beelden die in deze voorstelling gehanteerd werden, waren in 2002 niet aanstootgevend bij het publiek. Vandaag kijken we kritisch terug op de stereotypen die neergezet werden.
Om zich in te leven in hun rol, gingen de spelers praten met mensen uit het asielcentrum. Zij kwamen ook kijken naar de voorstelling en herkenden vele situaties en gevoelens terug uit hun eigen leven.
Regie:Jetse Batelaan en Lotte van den Berg
Licht:Lykle Hemminga
Decor:Martin Mulder
Kostuums:Liesbeth Swings
Fotografie:Kris De Witte
Cast:
Ann Dockx
Jan Goris
Kris Hufkens
Luc Loots
Nadine Van Miert
Annick Van Leeuwen
Rik Van Raak
In het najaar van 2002 ging 'Ergens staat er nu een iglo leeg' in première in ons eigen zaaltje met 7 voorstellingen. Daarna ging de voorstelling op toernee in Vlaanderen en Nederland met 26 voorstellingen. De dernière werd gespeeld op Theater aan Zee, waar Theater Stap de centrale gast was.
"'Ergens staat er nu een iglo leeg' vertelt een veelvoud van verhalen over ontheemding en uitsluiting met een tikje absurditeit. Het vertelt in fragmenten, beelden, liedjes en grappen een heel apart scheppingsverhaal. De voorstelling zet bovendien kritische vraagtekens bij ons kijkgedrag."
"'Ergens staat er nu een iglo leeg' is een heel ingetogen voorstelling geworden met één enkele vraag aan de basis: wat gebeurt er met mensen als ze in een vreemde, onbekende situatie terechtkomen? Het is behoorlijk interessant om te zien hoe de Stap-spelers schijnbaar moeiteloos zijn ingeschreven in de theatertaal die we bijvoorbeeld van Batelaan kennen, zonder dat dat geforceerd overkomt. Binnen een vrij strak geregisseerd theaterconcept zijn zeven vrije acteurs aan het werk."
